Today. January 22, 2016. It was so unexpected time and place. Sobrang unexpected. My cousin asked me to accompany her going to SM, we went to BDO. Noong nandun na kami, I really have no idea na magkikita kami. While my cousin is writing something in the form, I was just beside her. I was looking around to those employees of BDO. Afterwards, we went to the single transaction lane to line up but then I decided to just sit at the back near the guard and near the table where he was. It was so unexpected talaga at paulit-ulit kong sasabihin na unexpected! Nung naka-upo na ako, pagtingin ko sa left part si Donn!!!
(Flashback: Donn was a seminarist at St. Francis de Assisi Seminary. We first met at Saint Vincent Ferrer Parish when there was a youth gathering which was less than 15 lang siguro kami. I think 1st year or Grade 6 ako non and Donn was at his college years ng Theology. I dont remember what was the purpose of that but then he was just a student that time. He was with Ervene Aquino who was ahead of years from him. Unang kita ko a palang sa kanya sobrang na crushan ko na sya. OO. Sobra yung pag ka-crush ko sa kanya that time. Cute, God fearing, he plays the guitar, magaling kumanta, mabait,smart, humble, and friendly. Palagi sya naka smile! Days, months passed after nung una naming pagkikita eh, nasundan pa. It was Mama Mary's Day sa may Carmel sa Lipa, sobrang crowded non. I was with my cousin ulit nung nakita namin sya. He greeted us and smile. That time crush ko na sya at mas lalo ko pa na crush-an. Then ito na. Yung huli naming pagkikita. I was at Robinsons with my cousin ulit. I was at the ground habang sya pababa na nasa escalator. I really didnt expect that time na lalapitan na nya nung nakababa na sya. As far as i remember, nakipagshake-hands pa sya and pinakilala nta sakin yung kasama nya. Kinamusta nya ako and ayun hanggang sa natapos na yung little conversation. Hanggang sa FB ko na lang sya tinitingnan. Yes, I stalked him everyday kasi nga sobrang na crush-an ko sya. 2nd year siguro ako or Third year, nung nalaman ko na mag tutuloy sya sa pagpapari which is natatawa ako ngayon kasi hindi ko naman alam kung gano katotoo yun. Na inassume ko lang sa sarili ko yun pero yun yung naramdaman ko e. So ayun nga, nung nakita ko yung mga photos sa FB nya na he'll continue na, umiyak ako. Sobrang iyak. Hagulgol. Na ako lang ang nakakaalam na iniyakan ko sya. Hindi ko sinabi sa iba. Si Donn ang 1st heartbreak ko na sobrang sineryoso ko, sobrang tinotoo ko. Sobra sobra akong na heartbroken sa kanya. And that night while I was crying, I prayed to God na, "God, kung talaga para sa inyo si Donn inyo na. (kasi nga diba seminarista sya) Kayo na ang bahala sa kanya pero Lord sobrang gusto ko po talaga si Donn". And ayun nga after that night, years have passed and nakalimutan ko na din sya. Yes, were still friends sa FB and hindi sya masaydo nag popost that time kaya siguro nakalimutan ko na din sya.)
So..... ayun. After 5 years! After 5 years nagkita ulit kami. Imagine, 5 years. Si Donn binati ako, and I was like, "Si Donn ba 'to? Hndi Dy , hindi sya yan". And it took me I think 5 seconds na magkatitigan kami bago ko pa narealize na si Donn nga. Employee na pala sya sa BDO. Lumabas na pala sya sa St. Francis. So ayun! Grabe, si Donn nga talaga. Binati nya ako and ang dami dami naming napag-usapan. Yung mga ngyari sa loob ng 5 years na nag dami dami. Ang dami naming tanong. Hahaha. Kamusta na ba? Anong year mo na? Anong course mo? Ikaw? Kelan ka pa dito? Sabi ko Physical Therapy yung course ko and sabi nya sakin na daw sya magpapahilot kapag nabaliaan daw sya. Inntaying nya daw yun. Hahaha. Ang dami. Ang daming tanong. Sinabi ko din sa kanya na nag message ako sa knya (that time kasi madalas na syang mag post ng pics and feeling ko lumabas na sya ng seminary) and sinabi ko sa kanya na hindi sya nagreply that time. Haha. Sabi nya "Talaga? Haha" Nasabi ko sa knya yung mga bagay na natatandaan ko nung una kaming nag kita. At sabi nya "Talaga? Tanda mo pa yun. Wow naman" I know sa kanya na natutuwa sya kasi ang dami ko pang natatandaan. Pano ba naman kita malilimutan eh sobrang crush nga kita noon at iniyikan pa kita. Tinanong nya din kung wala ako class, sabi ko wala kasi Mon-Thurs lang ako then biglang sabi nya, let's have coffee some other day para naman makapag kwentuhan pa tayo. Sayang nga e. May hindi ako natanong sa kanya. Na kung 'single' pa ba sya. So ayun siguro mga 20 minutes kaming nag kausap. Madami pa kaming napagkwentuhan na ang saya saya sa feeling kasi diba? After 5 years. Nagkita, nagkausap, at ang saya lang talaga. While talking to him, nakalimutan ko na nakaupo ako. Nakalimutan ko na kasama ko yung pinsan ko. Grabe. Ang gwapo nya pa din. Baby face pa din. Ang tangos tangos at ang cute nya padin. Ang bait nya pa din/ Yung smile nya. Yun yung namiss ko sa knya. Grabe Lord! Thank you nagkita ulit kami sobrang saya lang sa feeling. Hanggang sa natapos na nga sa pila yung pinsan ko. Papaalis na kami and sabi nag shake-hands kami. Before leaving he asked us to have coffee some other day and he gave us his number.
Grabe. After 5 years, nagkita ulit kami. Ang saya sobra. Hindi ko malilimutan. Hanggang ngayon hindi ko parin malilimutan yung iniyikan ko si Donn at eto, nakita ko sya kaninang umaga. Nakausap pa at shake-hands pa. Haaayy...Ganun nga siguro ang tama ng love. Iba.
-Dy
*Photo was taken years ago
